Panavia Tornado, brytyjsko-zachodnioniemiecko-włoski wielozadaniowy samolot bojowy z 1974, produkcji międzynarodowego konsorcjum Panavia; dwusilnikowy, dwumiejscowy grzbietopłat, skrzydła o zmiennej geometrii (od 25^o do 68^o), podwozie trójpodporowe wciągane w locie, konstrukcja metalowa; produkcja seryjna dla lotnictwa brytyjskiego, zachodnioniemieckiego i włoskiego od 1978; łącznie w kilku wersjach 809 egz. seryjnych oraz 9 prototypów i 6 egz. samolotów serii informacyjnej; oblot pierwszego prototypu 14 VIII 1974; oznaczenie projektu i prototypu Panavia 200; dwa turbinowe silniki dwuprzepływowe Turbo-Union RB-199-34R-04 o ciągu 3728 daN (3800 kG) każdy, z dopalaniem 6376 daN (6500 kG); 2 działka 27 mm IWKA-Mauser, pociski rakietowe, bomby o łącznej masie 8165 kg; rozpiętość 8,6-13,9 m, dł. 16,7 m, wys. 5,7 m, pow. nośna 28,1/29,7 m²; masa własna 9980 kg, całkowita 20 411 kg; prędkość maks. 2124 km/h, pułap 15 250 m, zasięg 3890 km. Lotnictwo brytyjskie korzysta z wersji myśliwsko-bombowej Tornado GR Mk1 z 1979 (220 egz.), szkolno-bojowej Tornado BT z 1979 i myśliwskiej dalekiego zasięgu Tornado F Mk 2 z 1979 (165 egz.); długość samolotu F Mk 2 zwiększona do 18,06 m; 1 działko 27 mm, 4 kierowane pociski rakietowe typu Sky Flash oraz 2 kierowane pociski rakietowe typu Sidewinder. Lotnictwo zachodnioniemieckie dysponuje 324 samolotami w wariantach Tornado IDS (Interdictor Strike - myśliwsko-szturmowe), Tornado ADV (Air Defence Variant - przechwytujące). Lotnictwo włoskie ma 100 egz. samolotów Tornado. Panavia IDS Panavia Tornado F Mk2 .