Do wykonywania lotów w warunkach rosyjskiej zimy, zwłaszcza w rejonach północnej Syberii, używano specjalnych kombinezonów ocieplanych futrem. Na rysunku przedstawiono jeden z typów takiego kombinezonu stosowany w latach II wojny światowej. Jest to jednoczęściowy kombinezon brezentowy z podbiciem futrzanym (futra wilcze lub lisie) z dużym futrzanym kołnierzem, z którego można było uformować kaptur chroniący głowę. Kombinezon był zapinany z przodu na zamek błyskawiczny, rękawy i dół nogawic były ściągane skórzanymi paskami, a na spodniach, powyżej kolan, naszyte były duże kieszenie. Ponieważ w nie ogrzewanej kabinie samolotu nogi były najbardziej narażone na chłód, oprócz podbitego futrem kombinezonu chroniono je dodatkowo futrzanymi butami z cholewami zakrywającymi uda. Cholewy te często odwijano w dół w sposób pokazany na rysunku. Przedstawiona na rysunku kominiarka, tak zwany hełmofon zimowy, jest ocieplana od wewnątrz futrem. Od używanych wcześniej różni się tym, że ma wbudowane słuchawki i mikrofon radiostacji.