Mikojan
MiG-21 F-13 ,
radziecki samolot myśliwski przechwytujący z 1961;
jednosilnikowy, jednomiejscowy średniopłat, skrzydła trójkątne (57o),
podwozie trójpodporowe z kołem przednim wciągane w locie,
konstrukcja metalowa; oznaczenie fabryczne - wersja 74, osłona kabiny
dwuczęściowa; silnik odrzutowy R-11F-300 o ciągu z dopalaniem
5641 daN (5750 kG); 1 działko 30 mm, 2 kierowane pociski
rakietowe, bomby; rozpiętość 7,15 m, dł. 13,46 m, wys. 4,1 m, pow.
nośna 22,95 m2; masa własna 4980 kg, całkowita 8625
kg; prędkość maks. 2125 km/h, pułap 19 000 m, zasięg 1580 km. Jeden
z najlepszych samolotów myśliwskich przechwytujących,
produkowanych również na licencji w Czechosłowacji (1962-1966) i Indiach,
skopiowany w Chinach (w oparciu o MiG-21F-13 -
produkuje się od 1964 własną konstrukcję J-7/F-7).
Standardowy samolot myśliwski państw byłego Układu Warszawskiego; w uzbrojeniu
lotnictwa polskiego od 1963; stosowany w 34 państwach; użyty
bojowo od 1966 w Wietnamie, następnie m.in. w 1971 w konflikcie
Pakistan-Indie i w 1973 w wojnie na Bliskim Wschodzie; łączna
produkcja ok. 10 tys. egz. Opracowanie samolotu i jego kolejnych
wersji poprzedziły konstrukcje doświadczalne: E-2 z 1955, E-2A
z 1956, E-4 z 1956, E-5 z 1956, E-6
z 1958, E-6T z 1959, E-6U, E-6W z 1961,
E-7 z 1960, E-8 z 1962, E-33, E-50
z 1955, E-50A z 1957, E-66 z 1959, E-66A
z 1961, E-76 z 1967. Wersje i odmiany: MiG-21bis,
samolot myśliwski przechwytujący z 1975; wersja zbliżona pod
względem konstrukcyjnym do MiG-21SM; turbinowy silnik odrzutowy R-25-300
o ciągu z dopalaniem 9319 daN (9500 kG); nowe typy
kierowanych pocisków rakietowych powietrze-powietrze; zmodernizowane
wyposażenie, przedłużony zbiornik paliwa. W latach 1981-1986
produkowany również na licencji w indyjskich zakładach HAL;
MiG-21DPD (wersja 92), samolot doświadczalny o skróconym
starcie i lądowaniu z 1967; oprócz silnika głównego, dwa
silniki nośne; MiG-21F (wersja 72), samolot myśliwski z 1958;
rozwinięcie prototypu E-6, pierwsza seria liczyła 30 egz.;
turbinowy silnik odrzutowy R-11F-300 o ciągu z dopalaniem
5395 daN (5500 kG); 2 działka 30 mm, zasobniki z niekierowanymi
pociskami rakietowymi lub bomby; MiG-21FL, samolot myśliwski z 1966;
produkcja licencyjna samolotu MiG-21PFM (wersja 77) w indyjskich
zakładach HAL; MiG-21I (Analog 144), samolot doświadczalny
z 1968; skrzydła trójkątne, ostrołukowe, o obrysie jak w samolocie
Tu-144; zbudowano 1 egz., MiG-21M, samolot myśliwski z 1973,
prototyp oznaczony E-88; turbinowy silnik odrzutowy R-11F2S-300
o ciągu 6058 daN (6175 kG); produkcja licencyjna
samolotu MiG-21MF w indyjskich zakładach HAL; MiG-21MF
(wersja 96), samolot myśliwski, przechwytujący z 1970;
udoskonalony MiG-21SM, jednosilnikowy, jednomiejscowy, dodatkowy
zbiornik paliwa; turbinowy silnik odrzutowy RD-13-300 o ciągu
5003 daN (5100 kG), z dopalaniem 6475 daN (6600 kG);
1 działko 23 mm, 2 kierowane pociski rakietowe klasy powietrze-ziemia
lub 4 kierowane pociski rakietowe klasy powietrze-powietrze lub 4
wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych albo 4 bomby o łącznej
masie 1500 kg; rozpiętość 7,15 m, dł. 15,76 m, wys. 4,5 m, pow. nośna
23 m2; masa własna 5350 kg, całkowita 8950 kg; prędkość
maks. 2230 km/h, pułap 19 000 m, zasięg 1800 km; MiG-21PF
(wersja 76), samolot myśliwski z 1962; prototyp oznaczony E-7,
odmiana rekordowa E-76, wyposażony w celownik
radiolokacyjny; kadłub ukształtowany zgodnie z regułą pól,
brak uzbrojenia stałego, skrzydła wyposażone w klapy z nadmuchem;
turbinowy silnik odrzutowy R-11F2-300 o ciągu 6058 daN
(6175 kG); 2 kierowane pociski rakietowe lub 32 niekierowane
pociski rakietowe albo bomby o masie 500 kg; masa całkowita 8527
kg; prędkość maks. 2228 km/h; MiG-21PFM (wersja 77), samolot
myśliwski z 1963, powiększony statecznik pionowy, zmieniona osłona
kabiny; MiG-21PFMA, samolot myśliwski, odmiana MiG-21PFM;
późniejsze egzemplarze otrzymały wbudowane działka 23 mm; MiG-21PFM(SPS)
(wersja 94), samolot myśliwski z 1964; wersja udoskonalona, wyposażona
w stację radiolokacyjną; skrzydła mają klapy z nadmuchem;
turbinowy silnik odrzutowy R-11F2S-300 o ciągu 6058 daN
(6175 kG); kierowane pociski rakietowe lub naprowadzane radiolokacją,
możliwość podwieszania zasobnika z działkiem 23 mm; rozpiętość
7,15 m, dł. 13,58 m, wys. 4,12 m, pow. nośna 22,95 m2;
masa całkowita 9080 kg; prędkość maks. 2175 km/h, pułap 19 000 m,
zasięg 1680 km; MiG-21PFS, samolot myśliwski z 1964,
oznaczony też MiG-21PF (SPS); odmiana samolotu MiG-21PF;
turbinowy silnik odrzutowy R-11F2-300; MiG-21PFW, samolot
myśliwski z 1964, działający na dużych wysokościach, odmiana
samolotu MiG-21PR; MiG-21R (wersja 94R), samolot
rozpoznania taktycznego z 1965; zmodyfikowana odmiana samolotu MiG-21PFMA;
3 zasobniki z lotniczymi aparatami fotograficznymi lub wyposażenie
radiolokacyjne podwieszane pod kadłubem albo wmontowane w miejsce
lawety z działkiem; MiG-21RF, samolot rozpoznania
taktycznego z 1967; modyfikacja samolotu MiG-21MF; MiG-21S
(wersja 95), samolot myśliwski z 1968; konstrukcja udoskonalona,
nowa wersja stacji radiolokacyjnej, powiększone zbiorniki paliwa;
zbudowano niewielką serię; MiG-21SM, samolot myśliwski z 1968,
udoskonalona odmiana MiG-21S; turbinowy silnik odrzutowy R-13F-300
o ciągu z dopalaniem 6475 daN (6600 kG); 1 działko
23 mm; pociski rakietowe podwieszane na 4 węzłach podskrzydłowych;
rozpiętość 7,15 m, dł. 13,58 m, wys. 4,12 m, pow. nośna 23 m2;
masa własna 5350 kg, całkowita 9320 kg; prędkość maks. 2175 km/h,
pułap 19 000 m, zasięg 1850 km; MiG-21SMT, samolot myśliwski
przechwytujący z 1968; ulepszona wersja MiG-21MF, dodatkowy
zbiornik paliwa na kadłubie, wyposażony w aparaturę zakłócającą;
MiG-21U (wersja 66), samolot treningowy z 1962; zbudowany w oparciu
o MiG-21F, jednosilnikowy, dwumiejscowy, prototyp E-6U,
wersja rekordowa E-33; turbinowy silnik odrzutowy R-11F-300
o ciągu 5804 daN (5916 kG); MiG-21UM (wersja 69),
samolot treningowy z 1963; dwumiejscowa odmiana samolotu MiG-21MF,
prototyp E-UM; MiG-21US (wersja 68), samolot
szkolno-bojowy z 1965; ulepszona wersja samolotu MiG-21U,
skrzydła z klapami z nadmuchem, prototyp E-US.
,
radziecki samolot myśliwski przechwytujący z 1961;
jednosilnikowy, jednomiejscowy średniopłat, skrzydła trójkątne (57o),
podwozie trójpodporowe z kołem przednim wciągane w locie,
konstrukcja metalowa; oznaczenie fabryczne - wersja 74, osłona kabiny
dwuczęściowa; silnik odrzutowy R-11F-300 o ciągu z dopalaniem
5641 daN (5750 kG); 1 działko 30 mm, 2 kierowane pociski
rakietowe, bomby; rozpiętość 7,15 m, dł. 13,46 m, wys. 4,1 m, pow.
nośna 22,95 m2; masa własna 4980 kg, całkowita 8625
kg; prędkość maks. 2125 km/h, pułap 19 000 m, zasięg 1580 km. Jeden
z najlepszych samolotów myśliwskich przechwytujących,
produkowanych również na licencji w Czechosłowacji (1962-1966) i Indiach,
skopiowany w Chinach (w oparciu o MiG-21F-13 -
produkuje się od 1964 własną konstrukcję J-7/F-7).
Standardowy samolot myśliwski państw byłego Układu Warszawskiego; w uzbrojeniu
lotnictwa polskiego od 1963; stosowany w 34 państwach; użyty
bojowo od 1966 w Wietnamie, następnie m.in. w 1971 w konflikcie
Pakistan-Indie i w 1973 w wojnie na Bliskim Wschodzie; łączna
produkcja ok. 10 tys. egz. Opracowanie samolotu i jego kolejnych
wersji poprzedziły konstrukcje doświadczalne: E-2 z 1955, E-2A
z 1956, E-4 z 1956, E-5 z 1956, E-6
z 1958, E-6T z 1959, E-6U, E-6W z 1961,
E-7 z 1960, E-8 z 1962, E-33, E-50
z 1955, E-50A z 1957, E-66 z 1959, E-66A
z 1961, E-76 z 1967. Wersje i odmiany: MiG-21bis,
samolot myśliwski przechwytujący z 1975; wersja zbliżona pod
względem konstrukcyjnym do MiG-21SM; turbinowy silnik odrzutowy R-25-300
o ciągu z dopalaniem 9319 daN (9500 kG); nowe typy
kierowanych pocisków rakietowych powietrze-powietrze; zmodernizowane
wyposażenie, przedłużony zbiornik paliwa. W latach 1981-1986
produkowany również na licencji w indyjskich zakładach HAL;
MiG-21DPD (wersja 92), samolot doświadczalny o skróconym
starcie i lądowaniu z 1967; oprócz silnika głównego, dwa
silniki nośne; MiG-21F (wersja 72), samolot myśliwski z 1958;
rozwinięcie prototypu E-6, pierwsza seria liczyła 30 egz.;
turbinowy silnik odrzutowy R-11F-300 o ciągu z dopalaniem
5395 daN (5500 kG); 2 działka 30 mm, zasobniki z niekierowanymi
pociskami rakietowymi lub bomby; MiG-21FL, samolot myśliwski z 1966;
produkcja licencyjna samolotu MiG-21PFM (wersja 77) w indyjskich
zakładach HAL; MiG-21I (Analog 144), samolot doświadczalny
z 1968; skrzydła trójkątne, ostrołukowe, o obrysie jak w samolocie
Tu-144; zbudowano 1 egz., MiG-21M, samolot myśliwski z 1973,
prototyp oznaczony E-88; turbinowy silnik odrzutowy R-11F2S-300
o ciągu 6058 daN (6175 kG); produkcja licencyjna
samolotu MiG-21MF w indyjskich zakładach HAL; MiG-21MF
(wersja 96), samolot myśliwski, przechwytujący z 1970;
udoskonalony MiG-21SM, jednosilnikowy, jednomiejscowy, dodatkowy
zbiornik paliwa; turbinowy silnik odrzutowy RD-13-300 o ciągu
5003 daN (5100 kG), z dopalaniem 6475 daN (6600 kG);
1 działko 23 mm, 2 kierowane pociski rakietowe klasy powietrze-ziemia
lub 4 kierowane pociski rakietowe klasy powietrze-powietrze lub 4
wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych albo 4 bomby o łącznej
masie 1500 kg; rozpiętość 7,15 m, dł. 15,76 m, wys. 4,5 m, pow. nośna
23 m2; masa własna 5350 kg, całkowita 8950 kg; prędkość
maks. 2230 km/h, pułap 19 000 m, zasięg 1800 km; MiG-21PF
(wersja 76), samolot myśliwski z 1962; prototyp oznaczony E-7,
odmiana rekordowa E-76, wyposażony w celownik
radiolokacyjny; kadłub ukształtowany zgodnie z regułą pól,
brak uzbrojenia stałego, skrzydła wyposażone w klapy z nadmuchem;
turbinowy silnik odrzutowy R-11F2-300 o ciągu 6058 daN
(6175 kG); 2 kierowane pociski rakietowe lub 32 niekierowane
pociski rakietowe albo bomby o masie 500 kg; masa całkowita 8527
kg; prędkość maks. 2228 km/h; MiG-21PFM (wersja 77), samolot
myśliwski z 1963, powiększony statecznik pionowy, zmieniona osłona
kabiny; MiG-21PFMA, samolot myśliwski, odmiana MiG-21PFM;
późniejsze egzemplarze otrzymały wbudowane działka 23 mm; MiG-21PFM(SPS)
(wersja 94), samolot myśliwski z 1964; wersja udoskonalona, wyposażona
w stację radiolokacyjną; skrzydła mają klapy z nadmuchem;
turbinowy silnik odrzutowy R-11F2S-300 o ciągu 6058 daN
(6175 kG); kierowane pociski rakietowe lub naprowadzane radiolokacją,
możliwość podwieszania zasobnika z działkiem 23 mm; rozpiętość
7,15 m, dł. 13,58 m, wys. 4,12 m, pow. nośna 22,95 m2;
masa całkowita 9080 kg; prędkość maks. 2175 km/h, pułap 19 000 m,
zasięg 1680 km; MiG-21PFS, samolot myśliwski z 1964,
oznaczony też MiG-21PF (SPS); odmiana samolotu MiG-21PF;
turbinowy silnik odrzutowy R-11F2-300; MiG-21PFW, samolot
myśliwski z 1964, działający na dużych wysokościach, odmiana
samolotu MiG-21PR; MiG-21R (wersja 94R), samolot
rozpoznania taktycznego z 1965; zmodyfikowana odmiana samolotu MiG-21PFMA;
3 zasobniki z lotniczymi aparatami fotograficznymi lub wyposażenie
radiolokacyjne podwieszane pod kadłubem albo wmontowane w miejsce
lawety z działkiem; MiG-21RF, samolot rozpoznania
taktycznego z 1967; modyfikacja samolotu MiG-21MF; MiG-21S
(wersja 95), samolot myśliwski z 1968; konstrukcja udoskonalona,
nowa wersja stacji radiolokacyjnej, powiększone zbiorniki paliwa;
zbudowano niewielką serię; MiG-21SM, samolot myśliwski z 1968,
udoskonalona odmiana MiG-21S; turbinowy silnik odrzutowy R-13F-300
o ciągu z dopalaniem 6475 daN (6600 kG); 1 działko
23 mm; pociski rakietowe podwieszane na 4 węzłach podskrzydłowych;
rozpiętość 7,15 m, dł. 13,58 m, wys. 4,12 m, pow. nośna 23 m2;
masa własna 5350 kg, całkowita 9320 kg; prędkość maks. 2175 km/h,
pułap 19 000 m, zasięg 1850 km; MiG-21SMT, samolot myśliwski
przechwytujący z 1968; ulepszona wersja MiG-21MF, dodatkowy
zbiornik paliwa na kadłubie, wyposażony w aparaturę zakłócającą;
MiG-21U (wersja 66), samolot treningowy z 1962; zbudowany w oparciu
o MiG-21F, jednosilnikowy, dwumiejscowy, prototyp E-6U,
wersja rekordowa E-33; turbinowy silnik odrzutowy R-11F-300
o ciągu 5804 daN (5916 kG); MiG-21UM (wersja 69),
samolot treningowy z 1963; dwumiejscowa odmiana samolotu MiG-21MF,
prototyp E-UM; MiG-21US (wersja 68), samolot
szkolno-bojowy z 1965; ulepszona wersja samolotu MiG-21U,
skrzydła z klapami z nadmuchem, prototyp E-US.