Kiedy w latach sześćdziesiątych pojawiły się samoloty naddźwiękowe, trzeba było wprowadzić specjalne ubiory kompensujące przeciążenia występujące podczas gwałtownych manewrów samolotu. Używane dotychczas kombinezony dla pilotów nieco zmodernizowano zwężając nogawice i rękawy tak, aby można było na nie nakładać wspomniane ubiory kompensacyjne. Ubiory te, wykonane z elastycznych rurek wypełnianych sprężonym powietrzem w chwili, gdy na ciało pilota działały gwałtowne przeciążenia, uniemożliwiały gwałtowne przemieszczanie się krwi, zapobiegając w ten sposób utracie przytomności.
Nowe kombinezony różniły się od starszych modeli rodzajem tkaniny i rozmieszczeniem kieszeni. Na piersiach i rękawach kombinezonów zaczęto nosić barwne plakietki. Na piersiach nosi się emblematy eskadr, a na prawym rękawie emblemat dywizjonu lub pułku. Dystynkcje, w formie uproszczonej, umieszcza się na lewej piersi, nad emblematem eskadry.