Junkers Flugzeug und Motorenwerke AG, Dessau, niemieckie zakłady lotnicze działające od 1936; początki zakładów sięgają 1910, gdy znany niemiecki konstruktor lotniczy Hugo Junkers założył wytwórnię Junkers Werke AG Dessau, koncentrując się na opracowywaniu samolotów o konstrukcji metalowej (pierwsza tego typu konstrukcja Junkers J 1 pochodziła z 1915). W 1917 zakłady połączyły się z Fokker Aeroplanbau Schwerin, tworząc Junkers-Fokker AG, towarzystwo akcyjne mające na celu wielkoseryjną produkcję samolotów wojskowych dla lotnictwa niemieckiego. Po zakończeniu działań wojennych towarzystwo rozwiązano, produkcję lotniczą w Niemczech kontynuowały od 1919 Junkers Flugzeugwerke AG, Dessau, koncentrując się na produkcji samolotów komunikacyjnych, później i wojskowych, m.in. przy udziale zakładów lotniczych w Szwecji (Flygindustri) oraz radzieckich (zakłady w Filli). W 1923 Junkers uruchomił wytwórnię silników lotniczych Junkers Motorenbau GmbH, Dessau (Jumo), specjalizującą się m.in. w produkcji silników na oleje ciężkie - systemu Diesla. W 1936 obydwie wytwórnie połączyły się w jedną organizację Junkers Flugzeug und Motorenwerke AG, Dessau, będącą do 1945 czołowym dostawcą sprzętu dla Luftwaffe. Profesor Hugo Junkers za brak poparcia dla nowego porządku odsunięty został w 1933 od pracy w zakładach; zmarł w 1935; zakłady pod jego nazwiskiem kontynuowały produkcję do 1945. Najbardziej znane konstrukcje to: samolot o konstrukcji metalowej - rozpoznawczy Junkers J 2 z 1916, szturmowy J 4 z 1917 (227 egz.), myśliwski J 9 z 1918 (oznaczenie wojskowe D I), szturmowy J 10 z 1918 (oznaczenie wojskowe CL I), wodnosamolot myśliwsko-rozpoznawczy J 11 z 1918 (C 3 MG). Z 1926 pochodzą: trzysilnikowy samolot bombowy Junkers K 30 i jego wersja jako wodnosamolot K 30 W (produkowane w Szwecji - Flygindustri). W 1928 opracowano dwusilnikowy bombowiec K 37 produkowany w Szwecji i Japonii (Mitsubishi Ki-1 z 1932). W rok później zbudowano samolot bombowy K 39. Z roku 1928 pochodzi samolot myśliwski K 47, przystosowany do ataków z lotu nurkowego (jego rozwiązania konstrukcyjne wykorzystano później w znanym bombowcu nurkującym Ju 87). W 1930 opracowano czterosilnikowy ciężki bombowiec K 51 (produkcja licencyjna Mitsubishi Ki-20); jego wersja komunikacyjna Junkers G-38 używana była do 1940. Z 1930 pochodzi jedna z najbardziej znanych konstrukcji - trzysilnikowy samolot komunikacyjny, później bombowy i transportowy Ju 52 (do 1944 - 4845 egz.). W 1934 opracowano dwusilnikowy samolot komunikacyjny, później bombowy Ju 86. Bombowce nurkujące Ju 87 produkowane były od 1937 (5700 egz.). Z 1936 pochodzi szybki dwusilnikowy bombowiec Ju 88, używany też jako myśliwiec nocny do 1945 (16 824 egz.), a z 1937 - czterosilnikowy samolot transportowy i patrolowy Ju 90, od 1941 - Ju 290 i od 1943 sześciosilnikowy Ju 390. W 1944 opracowano pierwszy bombowiec o napędzie turboodrzutowym Ju 287.

Więcej:

.: Sztuka